در سال 1274 در روستاي نوزاد بيرجند متولد شد پس از يكي دو سال درس در مكتب خانه به بيرجند رفت و جزو اولين شاگرداني بود كه در مدرسه شوكتي بيرجند به تحصيل اشتغال ورزيد.سعيدي در مسافرت به هندوستان با اقبال لاهوري و عليگرا آشنا شد و در مسافرت به انگليس به روند استعماري سياست انگليس در شبه قاره هند پي برد.او در زمينه استقلال پاكستان و مبارزات مسلمانان با صهيونيست ها و معضل فلسطين قلم فرسايي كرده است از او كتابها و مقالات گوناگوني نيز بجاي مانده است.سعيدي به زبان انگليسي و عربي تسلط كافي داشت مجموعه انتشارات سعيدي به 60 جلد مي رسد.استاد پس از 94 سال زندگي پربار و پر تلاش در راه گسترش حركتهاي اسلامي در سال 1367 شمسي بدرود حيات گفت.

 

 آيت الله سيد حسن تهامي:
آيت الله سيد حسن تهامي يكي از مراجع بزرگ عالم تشيع و از مفاخر برجسته حوزه علميه نجف بود. وي در سال 1314 ه . ق (1276 ه. ش) در سيدان متولد شد . به دليل هوش و استعداد خارق العاده در شش سالگي قرآن را صحيح و فصيح فرا گرفت . آيت الله تهامي پس از سپري كردن تحصيلات علوم ديني در بيرجند، مشهد و نجف به عاليترين مراتب اجتهاد نائل آمد و تصديق اجتهاد را از حضرات نائيني و اصفهاني دريافت نمود .آنگاه به تقاضاي مردم جهت ترويج دين مبين و خدمت به خلق وارد موطن خود شد .ايشان با تاسيس مدرسه معصوميه و تقويت حوزه علميه را، وجهه همت خويش قرار داد و براي اولين بار طلابي فاضل و سخنور و دانشمنداني برجسته تحويل اجتماع داد .
خدمات آيت ا.. تهامي:

•  تاسيس كتابخانه اي كه حدود 700 جلد كتاب داشت و وقف بر محصلين نمود .
•  پايه گذاري سه مسجد كه عبارتند از مسجد خيرآباد نو ،مسجد رضوي ، مسجد خضر علي.

 

اين فقيه در شب چهاردهم صفر (1385ه.ق / 1344ه.ش) به سراي باقي شتافت و بنا بر وصيتش وي را در مسجد صاحب الزماني خيرآباد نو به خاك سپردند. تاليفات و آثار وي را در عقايد ، اخلاق ، تفسير ، فلسفه ، فقه ، اصول و رجال تصنيفات گرانبهايي از آن مرحوم موجود است . دوره تقريرات فقه و اصول استاد نايئني ،كتابي در رد نصرانيت و اشعاري از اين فقيه سعيد برجاي مانده است.

 

محمد بهفروز در سال 1314 ه.ش در روستاي رجنوك از توابع بخش قهستان شهرستان درميان ديده به جهان گشود بعد ازپايان تحصيلات ابتدايي در دبستان داريوش درخش و در ادامه در بيرجند،مشهد و تهران تحصيل كرد. درتهران موفق به اخذ كارشناسي شيمي از دانشسراي عالي شد آخرين مدرك تحصيلي وي دكتري شيمي است كه از دانشگاه اينديانا آمريكا اخذ شده است او داراي سوابق علمي ،آموزشي و پژوهشي بالايي است كه ذكر موارد از حوصله بحث ما خارج است دكتر بهفروز در سال هاي 1361-1385ه.ش در دانشگاه بال مشغول تدريس دروس شيمي ليسانس و فوق ليسانس بود و روي چند پروژه تحقيقاتي كار مي كرد كه مهمترين آن تحقيق روي مواد سرطاني از نوع آنتي بيوتيك لوندا مايسين بود.ايشان مقالات و سخنراني هاي علمي زيادي در زمينه مواد ضد سرطاني و هم چنين تحقيقاتي داشته و تا كنون 9 ثبت اختراع داشته است.

 

دكتر سيدعبدالله علوي:
مرحوم دكتر سيدعبدالله علوي در 27 خردادماه 1320 هجري شمسي در روستاي نوزاد از توابع شهرستان درميان در استان خراسان جنوبي متولد شد. تحصيلات ابتدايي و متوسطه را در بيرجند سپري نمود و پس از اتمام خدمت نظام وظيفه در سال 1344 جهت ادامه تحصيل عازم كشور آلمان گرديد. علوي در آلمان تحصيلات خود را در رشته علوم انساني آغاز نمود و با طي مراحل مختلف كارشناسي و كارشناسي ارشد سرانجام در سال 1357 در رشته علوم سياسي و جامعه‌شناسي گرايش تاريخ نوين اروپا با درجه دكتري از دانشگاه گوته فرانكفورت فارغ التحصيل شد. آن مرحوم مجموعا به مدت 23 سال همكار آموزشي و پژوهشي دانشگاه هاي شهرهاي كسل و ويتسن هاوزن آلمان و دانشگاه هاي دولتي و آزاد اسلامي بيرجند، گرمسار، شهركرد و تهران بود. وي هم چنين بنيان گذار و رئيس دانشگاه آزاد اسلامي واحد بيرجند و يكي از بانيان و طراحان تأسيس دانشكده علوم پزشكي بيرجند، دانشگاه پيام‌نور بيرجند، دانشكده هاي فني و علوم انساني دانشگاه بيرجند، پژوهشكده كاربردي جنوب خراسان در بيرجند و... بوده است. دكتر علوي در مدت اقامت در آلمان، رياست جامعه علمي دانشگاهيان آسيايي و آفريقايي دانشگاه گوتينگن و مديريت فصل نامه علمي آن را بر عهده داشت و همچنين به فعاليت در زمينه همكاري علمي و پژوهشي و فرهنگي براي معرفي فرهنگ آسيا و آفريقا و آمريكاي لاتين در جامعه دانشگاهي و پژوهشي آسيا و آفريقا در شهر گوتينگن، نشر مجله علمي ديدگاههاي فرهنگي آسيا و آفريقا و سرپرستي سمينارهاي علمي و فرهنگي در شهر گوتينگن، تأسيس انستيتوي فرهنگي- پژوهشي آسيا و آفريقا و آمريكاي لاتين در مونيخ پرداخت.
سيد عبدالله علوي عاشق كشور و شهر و روستايش بود همين شد كه علي رغم موقعيت خوب و شرايط مناسب آلمان رها كرد و به عشق خدمت به زادگاهش در سال 1363 به ايران بازگشت. او در بدو ورود به بيرجند در مجتمع آموزش عالي وقت اين شهر كه بعدها با همت وي به دانشگاه بيرجند تبديل شد سمت عضو هيئت علمي و معاونت اداري و مالي را بر عهده گرفت. در همين مدت با تلاش و همت وي مجوز تاسيس دو دانشكده و تعداد زيادي رشته جديد در دانشگاه بيرجند صادر شد و اين دانشگاه با توسعه كمي و كيفي خود به عنوان قطب علمي و آموزشي منطقه شرق ايران مطرح گرديد. در سال هاي مياني دهه شصت با ابتكار و پيگيري هاي مجدانه دكتر علوي كه گويي خود را وقف توسعه آموزشي و علمي ديارش كرده بود مجوز تاسيس دانشگاه هاي علوم پزشكي و پيام نور بيرجند نيز صادر و در مدت كوتاهي اين دو مركز آموزش عالي نيز در اين شهر داير گرديدند. دكتر علوي با تلاش هاي خستگي ناپذيرش با ايجاد دانشگاه آزاد اسلامي بيرجند در سمت نخستين رييس اين مجموعه به ادامه خدمت رساني به مردمش مشغول گشت. آخرين سمت دكتر علوي معاونت آموزشي دانشكده حقوق و علوم سياسي و معاونت اداري و مالي دانشكده علوم سياسي بود. وي تا آخرين روزهاي حيات خود مدير عامل انجمن خيريه بيرجندي هاي مقيم تهران نيز بود.
سرانجام سيد عبدالله علوي در 30 ارديبهشت ماه 1386 بر اثر عارضه قلبي در ويلاي شخصي اش در رامسر درگذشت و در ميان حزن و اندوه بي پايان مردم بيرجند در زادگاهش درروستاي نوزاد به خاك سپرده شد. مراسم تشييع جنازه او را يكي از سه تشييع جنازه باشكوه تاريخ شهر بيرجند دانسته اند. حسن اخلاق، وطن دوستي، بزرگ منشي، مناعت طبع، نوع دوستي، جديت، صداقت و... ويژگي هاي مثبت اخلاقي دكتر علوي بود.
 

 محمد ابراهيم روانبخش:
مرحوم دكتر محمد ابراهيم روانبخش، فرزند ملا يحيي، متولد 9 جوزا 1280 شمسي، در فورگ درميان به دنيا آمد. در آن زمان به علت محدود بودن امكانات تحصيلي، در ده سالگي به همراه برادر بزرگتر به منظور ادامه تحصيل عازم هرات شد. تحصيلات ايشان در قندهار، دهلي، ديوبند و لاهور ادامه يافت. ايشان با پشتكار و جديت توانست پس از تكميل علوم ديني اهل سنت به درجه مولوي فاضل از دارالعلوم ديوبند نائل آيند. از جمله توانايي هاي ايشان نيز تلاوت قرآن به 14 شيوه بوده است. پس از آن براي آموختن طب و پزشكي به دانشگاه پنجاب و دانشكده طب لاهور راه يافت و علوم پزشكي را در دانشكده طب لاهور آموخت و در سال 1926 ميلادي با عنوان زبده الحكما از آنجا فارغ التحصيل شد. طبابت را در هندوستان آغاز نموده و در افغانستان و سپس در ايران ادامه داد. ايشان مدتي در بيرجند جنب پستخانه آن زمان و حسينيه شوكتي مطب داشت. صبح در استخدام بهداري بود و بعد از ظهرها در مطب به درمان بيماران مي پرداخت. وي در بيرجند، خضري، سربيشه، درميان و حومه مناطق مذكور به طبابت پرداخت. بهداري درميان را تأسيس نمود و ساليان سال در اين روستا كه موطن وي نيز بود به خدمات رساني به بيماران پرداخت. مرحوم دكتر روانبخش در سال 1341 بازنشسته گرديد، ولي عليرغم بازنشستگي از وزارت بهداري تا پايان عمر در روستاي درميان به معالجه بيماران منطقه اقدام نمود. ايشان سرانجام در شامگاه 17 دي ماه 1352 ه. ش به رحمت ايزدي پيوست و در روستاي درميان به خاك سپرده شد. نامبرده فوق العاده معتقد و پاي بند تعاليم مقدس اسلام بوده و با تمام وجود به خدمت مردم محروم مي پرداخت. در ايام اقامت در هندوستان كه همزمان با جنگ هاي استقلال هند به رهبري گاندي و نهرو بود و مسلمانان را شوكت علي و محمد علي جناح رهبري ميكردند، فعالانه مجاهدت مي نمود. مرحوم دكتر روانبخش به زبان هاي فارسي، اردو، عربي و انگليسي تسلط داشت و اقامت طولاني ايشان در شبه قاره هند باعث شده بود كه با گويش ها و لهجه هاي محلي آشنائي كامل داشته باشند.

تا كنون نام مرحوم دكتر روانبخش در كتابهاي ذيل آورده شده است:

• تاريخ پزشكي بيرجند، نويسنده: دكتر سيد محمد علي حافظي، نشر قم، خادم الرضا.
•  درميان نامه با اشاراتي به فورگ، نويسندگان: دكتر مفيد شاطري، مهدي رفيعي، بهناز نجاتي، انتشارات چهار درخت.
•  تاريخ پزشكي بيرجند به روايت اسناد، نويسندگان: دكتر زهرا عليزاده، اكرم ناصري، سالم حسين زاده سور شجاني، به اهتمام دكتر محمود رفيعي، انتشارات چهار درخت